Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Qualem igitur hominem natura inchoavit? At eum nihili facit; Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Duo Reges: constructio interrete. Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde; Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Quae est igitur causa istarum angustiarum? Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Praeclare hoc quidem. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Videsne quam sit magna dissensio? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Pollicetur certe. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Bork
